الهی..
چون از روزگار به تنگی ایم و بر خوار بودنم اشک ریزان باشم
و ازجور دشمنان نالان....به یادم اری که:
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش دهند....
و ان زمان که به درگاهت نالانم و گریان و اجابت نمی کنی دعایم را....
به یادم اری که:
دنیات نداده ام نه از خواری توست
کونین فدای یک نفس توست
هرچند دعا کنی اجابت نکنم
چون که مرامیل به زاری توست
.....
به شکرا نه ی این یاداوری مست میشوم و همه ی حرف ها و
خواسته ها و نداشته ها را در
سکوت
خلاصه میکنم و مدهوشت میشوم....
یاهو...
نظرات شما عزیزان: